Jak się nauczyć Agile PM®?
Licencja: Marta Pogorzelska-Nędzi
Agile
Dużo ostatnio pisze się, mówi się, nagrywa się o „agile”.
Dobrze jednak sobie uświadomić, że z metodami zwinnymi mamy do czynienia znacznie dłużej.
Większość osób myśląc o metodach zwinnych przypomina sobie Agile Manifesto (dostępne pod adresem https://agilemanifesto.org/) i sięga do 2001 roku, w którym deklaracja została podpisana.
Jest jednak metoda znacznie starsza, która sięga 1995 roku i opisuje nie tylko to jak wytwarzać produkty w sposób zwinny, ale również jak projektem zwinnie zarządzać.
DSDM
Na początku nazywała się Dynamic Systems Development Method (w skrócie DSDM). Za jej stworzeniem stała organizacja nazywająca się DSDM Consortium (kiedyś właściciel strony www.dsdm.org).
Metodę można było studiować nieodpłatnie na stronie internetowej, jednak nie można było jej kopiować. Wersję elektroniczną metody można było zakupić za równowartość ok. 3000 złotych.
W 2001 roku przedstawiciel DSDM Consortium tj. Arie van Bennekum brał udział w podpisaniu Agile Manifesto. Arie jest aktywny zawodowo jako pregent, konsultant i trener (w tej roli miałem okazję go osobiście spotkać).
W latach 2007 do 2014 metoda nazywana była DSDM Atern. Nazwa Atern brała się od skrótu „Arctic tern” czyli rybitwy popielatej tj. ptaka, który towarzyszył rybakom w trakcie połowów i wykazywał się dużą zwinnością lotu, oraz lojalnością.
Agile PM – Agile Project Management
W 2010 roku ukazała się książka „Agile Project Management Handbook” traktowana jako wersja 1 podręcznika Agile PM. Została stworzona we współpracy pomiędzy DSDM Consortium i APMG International.
Ten podręcznik w języku angielskim mógł być podstawą do zdobycia certyfikatu Agile PM Foundation i Practitioner w ramach systemu egzaminacyjnego APMG.
Pierwsza wersja Agile PM nie zawierała podziału na 2 sekcje (tak jak wersja 2.0), składała się z 27 rozdziałów i opisywała: Filozofię, Pryncypia, Cykl życia, Role i odpowiedzialności, Produkty, oraz techniki takie jak: Warsztaty facylitowane, Priorytetyzacja MOSCOW, Rozwój iteracyjny, Modelowanie i Timeboxy.
Dodatkowo w podręczniku można było znaleźć rozdziały, które znajdują się teraz w Sekcji 2 aktualnego podręcznika tj. Wymagania, Szacowanie, Planowanie, Zarządzanie ryzykiem, Kwestionariusz Podejścia do Projektu (PAQ), oraz Słownik terminów.
Kolejna wersja podręcznika 1.1 wprowadziła znaczące zmiany jeśli chodzi m.in. o role i odpowiedzialności. Ta wersja była dostępna nadal tylko w języku angielskim.
Wersja 1.2 podręcznika poprawiła w wersji angielskiej tylko literówki.
Agile PM po polsku
Pierwszą wersją podręcznika przetłumaczoną na język polski jest wersja 2.0 nazywana „Agile PM® Agile Project Management Handbook v.2 Wydanie polskie”.
Nad przygotowaniem wersji polskiej brało udział 6 ekspertów z Polski (włączając autora tego artykułu), którzy w oparciu o zatwierdzony przez tzw. Language owner’a słownik terminów weryfikowali tłumaczenie na język polski dokonane przez profesjonalną firmę tłumaczeń.
Egzaminy Agile PM
Angielska i polska wersja 2.0 podręcznika służą do przygotowania egzaminów Foundation i Practitioner.
Agile PM Foundation
Poziom Foundation sprawdza wiedzę i zrozumienie przede wszystkim pierwszych 67 stron podręcznika. Z tego względu do przygotowania może wystarczyć gruntowne przestudiowanie książki.
Zadania nie ułatwia jednak fakt, że niektóre pojęcia z angielskiej wersji podręcznika zmieniają swoje znaczenie w wersji polskiej np. Minimum Usable SubseT (MUST) po przetłumaczeniu na język polski nazywa się Minimalny Użyteczny Podzbiór co MUST wcale nie przypomina.
Dodatkowo zależność pomiędzy Timebox’em, a Rozwojem Iteracyjnym jest niezbyt zrozumiała, bez spojrzenia do poprzednich wersji 1 lub 1.2 podręcznika w wersji angielskiej.
Agile PM Practitioner
Egzamin Practitioner sprawdza umiejętność zastosowania (i oceny czy inni to robią dobrze) zawartości 217 stron podręcznika.
W tym przypadku nie wystarczy nauczenie się podręcznika na pamięć i dobre jego zrozumienie. Umiejętność stosowania kształci się poprzez zastosowanie wiedzy w konkretnej sytuacji, takiej, która będzie zbliżona do środowiska pracy.
Z tego względu w przypadku poziomu Practitioner polecane jest uczestniczenie w warsztacie, gdzie wraz z innymi osobami można zastosować wiedzę i skonfrontować pomysły, oraz poglądy.
Jak się nauczyć Agile PM ?
Samodzielne przygotowanie do poziomu Practitioner jest również możliwe. Jednak zarządzanie projektem wymaga zarówno znajomość danej metodyki, jak i umiejętności budowania relacji, jak i przewodzenia zespołowi. Te umiejętności ważne są zwłaszcza w projektach zarządzanych w sposób zwinny.
Również w tym przypadku znajomość poprzednich wersji podręcznika 1, 1.1, 1.2. w wersji angielskiej może bardzo pomóc. W szczególności chodzi o zawartość produktów zarządczych, która w wersji 2.0 nie jest już prezentowana, jak też znajomość wykresów Burn-down i Burn-up do, których egzamin wymaga, a podręcznik w aktualnej wersji nie tłumaczy.
Zobacz także: www.skills2004.eu
